چگونه سیستم احراز هویت باعث حفظ سرمایه کاربران شده است؟ دو روی سکه KYC در بازار کریپتو

پولشویی یکی از مشکلات جهانی مهم است. ارزهای دیجیتال، اگرچه امکان تراکنش‌های سریع‌تر و ارزان‌تر را فراهم می‌کنند، اما می‌توانند به عنوان ابزاری برای پولشویی استفاده شوند. به منظور پیشگیری از این مسئله، رویکرد‌هایی مانند KYC یا «شناسایی مشتری» به‌عنوان یک سیستم احراز هویت به کار گرفته می‌شوند.

KYC به معنای شناسایی دقیق و احراز هویت کاربران است. این فرآیند به مقامات مالی و نظارتی کمک می‌کند تا اطمینان حاصل کنند افرادی که در فعالیت‌های مالی شرکت دارند، هویت‌شان تأیید شده و معتبر است. در زمینه ارزهای دیجیتال، KYC می‌تواند برای احراز هویت کاربران در صرافی‌ها یا پلتفرم‌های تبادل ارز اعمال شود. این اقدام باعث می‌شود که فعالیت‌های مشکوک در این فضا کاهش یابد و مقامات بتوانند بهتر از پولشویی و فعالیت‌های مجرمانه دیگر پیشگیری کنند. در این مقاله از بیتفا قصد داریم در مورد KYC، مزایای آن و دردسرهایی که برای ایرانی‌ها به همراه دارد صحبت کنیم.

KYC چیست؟

KYC مخفف کلمه Know Your Customer به معنای «مشتری خود را بشناسید» است و در واقع یک مرحله مهم در فرآیندهای مبارزه با پولشویی (AML) در نظر گرفته‌ می‌شود. وقتی یک مؤسسه مالی یا صرافی مشتری جدیدی را می‌پذیرد، سیستم احراز هویت KYC برای تأیید هویت و اطمینان از اینکه مشتری واقعاً همان شخصی است که ادعا می‌کند، انجام می‌شود.

اکنون با توسعه فضای ارزهای دیجیتال و تبدیل صرافی‌ها و کیف پول‌های ارز دیجیتال به موسسات مالی، ضرورت اجرای KYC برای این نهادها بیش از پیش محسوس شده است. این فرآیند شامل جمع‌آوری اطلاعات شخصی شناسایی مشتری (PII) می‌شود که شامل نام کامل، تاریخ تولد و آدرس است. این اطلاعات با استفاده از اسناد رسمی صادر شده توسط دولت، مانند گذرنامه یا گواهینامه رانندگی، و مدارکی مانند قبض آب و برق تأیید می‌شوند. به علاوه، مشتری باید در پایگاه‌های اطلاعاتی رسمی تأیید شود. این اقدام به مؤسسات مالی امکان می‌دهد تا ریسک‌های پولشویی و جرایم مالی مرتبط با هر مشتری را بهتر درک کرده و برخوردهای مناسبی را اعمال کنند.

تفاوت KYC و AML چیست؟

KYC و AML دو مفهوم متفاوت هستند، اگرچه هر دو به منظور پیشگیری از فعالیت‌های مالی غیرقانونی طراحی شده‌اند. KYC یا احراز هویت مشتری تاکید بر تأیید هویت فردی دارد و به منظور اطمینان از اینکه فعالیت‌های مالی افراد مشخص و شناخته شده انجام می‌شود و شامل تأیید هویت، آدرس، و اطلاعات تماس مشتری است.

اما AML یا قوانین ضد پولشویی یک فرآیند گسترده‌تر است که شامل استفاده از اطلاعات KYC به منظور شناسایی الگوها و فعالیت‌های مشکوک در مالیات خواهد بود. AML شامل اقداماتی مانند نظارت بر تراکنش‌ها، تحلیل الگوهای مالیاتی و شناسایی الگوهای غیرمعمول در تراکنش‌ها می‌شود. هدف AML این است تا از پولشویی، تامین مالی برای فعالیت‌های جنایتکارانه و حمایت از تروریسم جلوگیری کند.

برخلاف مفهوم تمرکززدایی در ارزهای دیجیتال و فناوری بلاکچین که بیشترین توجه را به عدم وابستگی به مقامات مرکزی می‌کند،KYC و AML به عنوان ابزارهایی برای افزایش اطمینان در معاملات مالی و جلوگیری از سوءاستفاده از سیستم مالیات تلقی می‌شوند.

نحوه اجرای KYC چگونه است؟

برای اجرای KYC، کاربران باید مراحلی را طی کنند که از آن جمله می‌توان به ارسال اطلاعات شخصی شناسایی (PII) اشاره کرد. این اطلاعات عموماً شامل نام کامل، تاریخ تولد، آدرس، شماره تامین اجتماعی و شماره تلفن یا آدرس ایمیل هستند.

علاوه بر این، در سیستم احراز هویت، کاربران باید مدارک رسمی خود را نیز ارسال کنند. نوع مدارک مورد نیاز ممکن است در هر پلتفرم با توجه به سطح فعالیت کاربران متفاوت باشد. به طور کلی، این مدارک شامل مدارک شناسایی دولتی با عکس مانند گذرنامه، گواهینامه رانندگی، شناسه نظامی و موارد مشابه است؛ همچنین مدرک نشانی مثل قبض خدمات عمومی نیز مورد نیاز خواهد بود.

در برخی سیستم‌ها مانند GetID، علاوه بر مدارک رسمی، کاربران باید یک سلفی نیز ارسال کرده و با سیستم تشخیص چهره بیومتریک، هویت خود را تأیید کنند. این سیستم‌ها کاربران را برای انجام برخی اقدامات مانند پلک زدن، بالا بردن ابروها، لبخند زدن یا چرخاندن سر از چپ به راست نیز تشویق می‌کنند تا هویت خود را دقیق‌تر تأیید کنند. این اقدامات به کاربران کمک می‌کند تا هویت خود اثبات کنند و در نتیجه فرآیند KYC با دقت بیشتری انجام شود.

اهمیت اجرای KYC در بازار ارزهای دیجیتال چیست؟

استفاده از سیستم احراز هویت KYC در انجام مبادلات رمزارزی اهمیت زیادی دارد، زیرا به کنترل پولشویی و فعالیت‌های مجرمانه در این فضا کمک می‌کند. پولشویی به عنوان یکی از مشکلات جهانی، به طور قابل توجهی افزایش یافته است و تقریباً ۵ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را تشکیل می‌دهد. اجرای فرآیندهایی مانند KYC به موسسات مالی کمک می‌کند تا این همه‌گیری بین‌المللی را کنترل کرده و از ایجاد منابع مالی غیرقانونی جلوگیری کنند.

یکی از دلایل اصلی اهمیت KYC در مبادلات رمزارزی این است که بسیاری از صرافی‌ها تنها خدمات رمزارزی خود را برای افرادی ارائه می‌دهند که KYC را اجرا کرده‌اند. به عبارت دیگر، برخی از این موسسات مالی دسترسی شهروندان آمریکایی و سایر کشورها به خدمات خود را مسدود می‌کنند مگر اینکه کاربران KYC را با موفقیت تکمیل کنند.

به عنوان مثال، صرافی مکسی (MEXC) فرایند KYC را اجباری کرده است و به کاربران امکان انجام معاملات ارزهای دیجیتال را بدون احراز هویت نمی‌دهد. از طرفی صرافی بینگ ایکس (BingX) یکی دیگر از صرافی‌های بزرگ ارزهای دیجیتال است که به KYC نیاز ندارد و در حال حاضر کاربران می‌توانند بدون احراز هویت، معاملات خود را در این صرافی انجام دهند.

مزایای سیستم احراز هویت KYC چیست؟

سیستم احراز هویت KYC به معنای تأیید و سنجش اصالت و هویت کاربر است که به منظور جلب اعتماد و جلوگیری از کلاهبرداری‌ها انجام می‌شود. در واقع، در زمان ثبت‌نام و وارد کردن اطلاعات فردی، کاربر مدعی یک هویت مشخص می‌شود و احراز هویت به معنای اثبات این هویت مدعی است. این فرایند، مزایای زیادی در دنیای ارزهای دیجیتال دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

افزایش اعتماد و شفافیت بین مشتریان و بازارهای مالی

KYC یا احراز هویت مشتری، اعتماد و شفافیت را بین مشتریان و سرویس‌های مالی ایجاد می‌کند. برای پیشرفت و پذیرش گسترده‌تر ارزهای دیجیتال، اعتماد بسیار مهم است. این ارزها و صرافی‌ها به دلیل سابقه هک‌ و مشکلات امنیتی، چالش‌های زیادی را در ارتباط با اعتماد پشت سر گذاشته‌اند که باKYC می‌توان به آن‌ها پاسخ داد.

با اجرای KYC، صرافی‌ها قابل اعتماد‌تر به نظر می‌رسند و مشتریان مطمئن می‌شوند که پول‌شان در محیطی امن و قابل اعتماد نگهداری خواهد شد. این سیستم‌ها کمک می‌کنند تا مشتریان قابل اعتماد از مشتریان مشکوک جدا شوند. همچنین، برای متقاضیان جدید، اطلاع از اینکه KYC در حال اجرا است، اطمینان ایجاد می‌کند که سیستم‌ها از دسترسی مجرمان به حساب‌ها جلوگیری می‌کنند. این امر به ویژه در معاملات همتا به همتا که از اینترنت استفاده می‌کنند، بسیار مهم است، زیرا اعتماد بین کاربران از جمله اصول اصلی این نوع معاملات خواهد بود.

کاهش خطر جرایم مالی

اجرایKYC در صنعت مالی، به ویژه در بازار کریپتو، به کاهش خطرات جرایم مالی کمک می‌کند. جرم‌های مالی یک طیف گسترده از فعالیت‌های غیرقانونی را شامل می‌شوند که به‌صورت کلاهبرداری مالیاتی، رشوه و فساد، تامین مالی برای فعالیت‌های خرابکارانه و هک‌های بانکی آنلاین هستند. این جرم‌ها سالانه به میزانی بین ۱.۴ تا ۳.۵ تریلیون دلار هزینه دارند و بخش قابل توجهی از این مبالغ برای پولشویی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

در صرافی‌های ارزهای دیجیتال، خطرات جرایم مالی بسیار زیاد است. هک صرافی‌های معتبری مانند بایننس (Binance) که به واسطه آن حدود ۴۰ میلیون دلار بیت کوین به سرقت رفت، نشان می‌دهند که KYC می‌تواند این نوع حوادث را از پیش شناسایی کرده و از آن‌‌ها جلوگیری کنند. با اعمال KYC و شناسایی مشتریان، احتمال ورود مجرمان به صرافی‌ها و کیف‌پول‌های ارزهای دیجیتال کاهش پیدا می‌کند. سیستم احراز هویت به صرافی‌ها کمک می‌کند تا مشتریان غیر قابل اعتماد را شناسایی کنند و باعث کاهش احتمال فعالیت‌های غیرقانونی از طریق این پلتفرم‌ها شوند.

تثبیت بازار کریپتو با KYC

KYC یا احراز هویت مشتری، به تثبیت بازار کریپتو و افزایش اعتماد مشتریان به سیستم‌های ارزیابی خطرات کمک می‌کند. اهمیت انطباق با تدابیر ضدپولشویی (AML)برای تثبیت مبادلات رمزارزی در آینده دیگر بر کسی پوشیده نیست و برنامه‌های مستحکم AML تنها می‌توانند صرافی‌ها را به عنوان موجودیت‌های قانونی معرفی کنند که این امر به تثبیت بازار کمک خواهد کرد.

مشتریان، برای اعتماد به یک سیستم، نیاز دارند بدانند که سیستم مورد ارزیابی قرار گرفته و برنامه‌های KYC به عنوان ابزاری برای ارزیابی ریسک فعال از سوی صرافی‌ها عمل می‌کنند. این برنامه‌ها نقش مهمی در تثبیت بازار از طریق افزایش اعتماد مشتریان و در نتیجه استفاده از سیستم‌های رمزارزی دارند.

چرا اجرای سیستم احراز هویت KYC در صرافی‌ها برای کاربران ایرانی دردسرساز شده است؟

اجرایی شدن سیستم احراز هویت KYC در صرافی‌ها، با وجود مزایای بسیار زیادی که دارد برای ایرانی‌ها دردسرساز است. برای اینکه بتوان از خدمات این صرافی‌ها استفاده کرد، مدارک هویتی ایرانی برای احراز هویت مورد قبول نخواهند بود. چنین ممنوعیت‌هایی منجر به استفاده از روش‌های غیرقانونی مانند جعل مدارک هویتی شده است.

توصیه ما به کاربران این است که به هیچ وجه از مدارک جعلی برای احراز هویت استفاده نکنند؛ چرا که در صورت تشخیص این اقدام، صرافی‌ها بلافاصله اکانت کاربر را مسدود می‌کنند و اجازه برداشت دارایی‌هایشان را نمی‌دهد. این اقدام می‌تواند منجر به از دست دادن دارایی‌ها و حتی مشکلات قانونی شود.

تاثیر احراز هویت (KYC) بر تمرکززدایی

احراز هویت (KYC) در دنیای ارزهای دیجیتال و فناوری بلاکچین به تمرکززدایی و ناشناس ماندن کمک می‌کند. یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های این فناوری‌ها، عدم تمرکز است که به معنای عدم وجود یک مقام مرکزی برای کنترل نهایی سیستم خواهد بود.

با این حال، اگرچه صرافی‌ها اغلب به کاربران خود قول می‌دهند که با اطلاعات شخصی آنها با احتیاط برخورد می‌کنند، اما واقعیت این است که بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند ناشناس بمانند و این ریسک را قبول نمی‌کنند. گزارش‌ها نشان می‌دهند که هکرها به اطلاعات KYC کاربران ارزهای رمزنگاری شده دسترسی پیدا کرده‌اند، به خصوص به دلیل خلأهای امنیتی در نرم‌افزارهای صرافی. به همین دلیل، بسیاری از کاربران برای حفظ هویت خود و جلوگیری از خطرات مرتبط با احراز هویت، از صرافی‌هایی که از سیستم‌های احراز هویت آن‌ها اطمینان دارند استفاده می‌کنند.

سیستم احراز هویت KYC در بازار کریپتو: یک موضوع مهم!

احراز هویت (KYC) یکی از مسائلی در دنیای فناوری و مالی بوده که بین طرفداران و منتقدان آن، بحث‌های فراوانی را به وجود آورده است. از یک سو، فردی که به حفظ حریم شخصی و تمرکززدایی معتقد است، احساس می‌کند KYC حریم خصوصی او را به خطر می‌اندازد. از سوی دیگر، نگرانی‌های امنیتی و ضدپولشویی باعث می‌شود که سازمان‌ها و نهادهای مالی به احراز هویت مشتریان اهمیت ویژه‌ای بدهند.

بدون شک، تکنولوژی‌های نوین و پیشرفته می‌توانند در توسعه و ایجاد تعادل بین این دو مسئله کمک کنند. اما به طور موقت، چاره‌ای جز پیدا کردن نقطه تعادل بین حریم شخصی، تمرکززدایی و الزامات ضدپولشویی وجود ندارد. این نقطه تعادل به نوعی باعث اطمینان حفظ حریم شخصی افراد، همکاری در جلوگیری از فعالیت‌های مالی غیرقانونی و ایجاد یک محیط مالی امن و قابل اعتماد می‌شود.

بنابراین، تا زمانی که این تعادل میان مسائل مختلف برقرار نشود، بحران میان طرفداران حریم خصوصی و نیاز به احراز هویت در معاملات مالی باقی خواهد ماند. توسعه تکنولوژی‌ها و ایجاد راهکارهای نوینی برای حل این مسئله باید مورد توجه قرار گیرد تا یک محیط مالی پویا و امن برای همه افراد فراهم شود.